We verlaten Zion via de hgw 9, de zgn Zion Park Boulevard, een weg waar M. het weer erg naar zijn zin had. Via een aantal bochten slingerde hij naar boven om vervolgens zijn weg te vervolgen door een 1.8 km lange tunnel. Gelukkig kwamen we oom agent niet tegen die weer had kunnen constateren dat er regelmatig iets van de rijbaan werd afgeweken.
Als beloning volgt uitzicht op Checker Boad Mesa bij de oost ingang van Zion.
In Mt. Carmel stoppen we bij het Thunderd Cafe, zowel de naam als het bord expresso spreekt ons aan. De kolibrie's die buiten rondvliegen zijn schattig maar de serveerster vind het duidelijk niet leuk dat we alleen koffie willen en dan blijkt het nog oplos espresso te zijn ook. Moon zou zeggen neem toch een waterkoker en oploskoffie mee :).
We rijden langs Red Rock Canyon om vervolgens Bryce in te rijden, het is dan elf uur. Ondertussen is er precies zoals voorspeld steeds meer bewolking binnen getrokken en begint het af en toe te druppelen.
We doen de uitzichtpunten in de Amphitheater Regio aan, achteraf gezien moet je die eigenlijk tot het laatst bewaren want die zijn het allermooist.
M. baalt dat na een paar dagen het gevoel voor hoogte maar niet minder wordt en kijkt af en toe van afstand mee. Het is zo jammer want hij mist zo heel wat en het is zoveel leuker om het met z'n drieen te kunnen beleven.
Daarna verwennen we M. nog even met het verzoek om de gehele weg door Bryce tot het eindpunt (Rainbow & Yovimpa Points) af te rijden. Hij doet het maar eigenlijk is hij helemaal klaar met de hoogtes van de afgelopen dagen.
Als we terug rijden zien we nog herten en in een weide een aantal prairiehonden spelen. Gelukkig heeft M. ook weer praatjes.
Bij Ruby Inn aangekomen, het hotel waar we vannacht slapen staat er een lange wachtrij, het reserverings systeem ligt er al een paar dagen uit.
Zoals ons gisteren al verteld is door twee jonge Nederlanders is het er vrij groot en commercieel. De kamer ziet er echter goed en groot uit (ook al ruikt hij als je binnen komt naar zweetvoeten maar na vijf minuten binnen ruik je dat gelukkig niet meer)
We gaan eten bij Foster's Family Steakhouse om het drukke commerciele restaurant te ontlopen.
Als we terug rijden komt het met bakken uit de hemel, toch rijden we nogmaals het park in naar Sunset Point en wonder boven wonder wordt het weer droog als de zon onder gaat. Een dubbele regenboog is het resultaat.
Het plan was om twee dagen Bryce te doen maar omdat ook voor maandag regen in dit gebied wordt voorspelt hebben we de tweede dag kunnen cancelen en gaan we een dag eerder richting Las Vegas.
Car
Geen opmerkingen:
Een reactie posten